Oblicz zapotrzebowanie kaloryczne CPM i PPM, ustal deficyt kaloryczny oraz BMI i NMC
Znajomość swojego CPM jest kluczowa dla utrzymania zdrowej masy ciała. Daje to możliwość dokładnego dostosowania diety do indywidualnych potrzeb kalorycznych, co może pomóc w osiągnięciu celów takich jak utrata wagi, utrzymanie wagi czy budowanie masy mięśniowej. Całkowita Przemiana Materii (CPM) to kluczowy wskaźnik, który pomaga zrozumieć, ile energii potrzebuje nasz organizm w ciągu dnia. Znajomość swojego CPM pozwala na świadome zarządzanie dietą i aktywnością fizyczną, co jest fundamentem zdrowego stylu życia.
CPM, czyli Całkowita Przemiana Materii, to wskaźnik, który określa ilość kalorii, jaką organizm potrzebuje do prawidłowego funkcjonowania w ciągu dnia. Jest to suma energii zużywanej przez organizm na podtrzymanie podstawowych funkcji życiowych oraz energii na aktywność fizyczną.
Obliczenie CPM może być pomocne w planowaniu diety i osiąganiu celów zdrowotnych. Aby obliczyć CPM, najpierw należy określić swoją Podstawową Przemianę Materii (PPM), a następnie dodać do niej kalorie zużywane na aktywność fizyczną oraz termogenezę posiłkową.
PPM - podstawowa przemiania materii
Wzór na PPM dla mężczyzn:
PPM = 66 + ( 13.7 × waga[kg] ) + ( 5 × wzrost[cm] ) − ( 6.8 × wiek[lata] )
Wzór na PPM dla kobiet:
PPM = 655 + ( 9.6 × waga[kg] ) + ( 1.8 × wzrost[cm] ) − ( 4.7 × wiek[lata] )
Współczynnik poziomu aktywności fizycznej PAL (Physical Activity Level)
Po obliczeniu PPM, należy pomnożyć wynik przez współczynnik aktywności fizycznej (PAL):
Podstawowa Przemiana Materii (PPM / BMR - Basal Metabolic Rate): To ilość energii, którą organizm zużywa w stanie spoczynku na podstawowe funkcje życiowe, takie jak oddychanie, krążenie krwi, utrzymanie stałej temperatury ciała i pracę narządów wewnętrznych. PPM stanowi zazwyczaj około 60-75% całkowitej przemiany materii.
PPM zależy od kilku czynników
Termogeneza posiłkowa (TEF - Thermic Effect of Food): to efekt termiczny jedzenia, który odnosi się do ilości energii (kalorii), którą organizm zużywa na trawienie, wchłanianie, metabolizowanie i przechowywanie składników odżywczych zawartych w jedzeniu. Jest to jeden z komponentów całkowitego wydatku energetycznego (TDEE - Total Daily Energy Expenditure) organizmu.
TEF zależy od rodzaju spożywanych pokarmów:
Oznacza to, że spożywanie większych ilości białka w diecie może prowadzić do wyższego wydatku energetycznego na trawienie, co może wspierać procesy odchudzania. TEF zwykle stanowi około 10% całkowitego dziennego wydatku energetycznego.
Aktywność fizyczna (PAL - Physical Activity Level): Jest to termin używany do opisania wszelkich form aktywności, które angażują mięśnie i wymagają zużycia energii. W kontekście diety i zdrowia, PA jest jednym z głównych czynników wpływających na całkowity wydatek energetyczny organizmu, który obejmuje zarówno ćwiczenia fizyczne, jak i inne formy ruchu, takie jak codzienne aktywności (np. chodzenie, sprzątanie, prace w ogrodzie).
Aktywność fizyczna ma kluczowe znaczenie dla utrzymania zdrowia, kontroli wagi, poprawy wydolności serca, a także dla redukcji ryzyka chorób przewlekłych, takich jak cukrzyca, choroby serca czy nadciśnienie. W dietetyce PA jest uwzględniana przy obliczaniu zapotrzebowania kalorycznego i planowaniu odpowiedniej diety, ponieważ wpływa na bilans energetyczny organizmu.
Termogeneza związana z aktywnością niezwiązaną z dodatkowymi ćwiczeniami (NEAT - Non-Exercise Activity Thermogenesis): to termin używany w dietetyce, który odnosi się do energii wydatkowanej na wszystkie formy aktywności fizycznej poza ćwiczeniami fizycznymi. Obejmuje to codzienne czynności, takie jak chodzenie, wstawanie, prace domowe, gesty, machanie rękami, czy nawet drżenie ciała. NEAT jest jednym z ważniejszych składników całkowitego wydatku energetycznego organizmu, który może mieć duży wpływ na bilans energetyczny i, w konsekwencji, na kontrolę masy ciała. Zwiększenie aktywności NEAT poprzez prostą zmianę stylu życia, np. więcej chodzenia, wchodzenia po schodach, stania zamiast siedzenia, może pomóc w zwiększeniu spalania kalorii bez konieczności intensywnych ćwiczeń.
Wskaźnik NMC pozwala oszacować optymalną, tzw. Należną Masę Ciała (NMC) przy danym wieku i wzroście. Jest to wartość, której utrzymanie powinno pomóc w zachowaniu zdrowia i prawidłowego funkcjonowania.
NMC można obliczyć na podstawie płci, wzrostu i wieku. Poniżej prezentujemy wzory na obliczenie NMC.
NMC wg wzoru Broca
NMC = wzrost [cm] - 100
Jest to najprostszy ze wzorów. Dlatego jego wynik zaleca się skorygować i dla osób poniżej 30 roku życia pomniejszyć wynik o 10% w przypadku kobiet i o 5% w przypadku mężczyzn. Takiej korekty dokonujemy automatycznie w naszym kalkulatorze
NMC wg wzoru Lorentza
NMC (kobiety) = wzrost[cm] - 100 - ((wzrost[cm] - 100) : 10))
NMC (mężczyźni) = wzrost[cm] - 100 - ((wzrost[cm] - 100) : 20))
Jest to bardziej precyzyjny wzór uwzględniający różnice między płciami
NMC wg wzoru Pottona
NMC (kobiety) = wzrost[cm] - 100 - ((wzrost[cm] - 150) : 2))
NMC (mężczyźni) = wzrost[cm] - 100 - ((wzrost[cm] - 150) : 4))
Podobnie jak poprzedni wzór, ten również jest bardziej precyzyjny i uwzględnia różnice między płciami
Wskaźnik BMI to wskaźnik masy ciała, który służy do oceny, czy masa ciała danej osoby mieści się w zdrowym zakresie. Jest to stosunek masy ciała (w kilogramach) do kwadratu wzrostu (w metrach). BMI jest powszechnie stosowanym narzędziem do oceny ryzyka związanego z otyłością i niedowagą.
BMI jest wskaźnikiem ogólnym i nie uwzględnia takich czynników jak proporcja tkanki mięśniowej do tłuszczowej, rozkład tłuszczu w organizmie czy inne indywidualne różnice, dlatego nie zawsze stanowi dokładne odzwierciedlenie zdrowia osoby. Jednak jest to prosty sposób na ocenę, czy waga ciała znajduje się w zalecanym zakresie.
BMI - jak obliczyć
Aby obliczyć swój wskaźnik BMI należy wagę ciała (w klogrmach) podzielić przez wzrost podniesiony do kwadratu. Przy czym inaczej niż w poprzednich wzorach wzrost wyrażamy w metrach.
Np. dla osoby o wadze 75 kg i wzroście 178 cm, zamieniamy wzrost na metry czyli 178 cm = 1,78 m. Następnie wzrost podnsosimy do kwadratu, czyli 1,78 x 1,78 = 3,1684 i przez tę wartość dzielimy naszą wagę: 75 : 3,1684 = 24,62. Następnie tak obliczony indeks BMI sprawdzamy czy mieści się w przyjętych normach
BMI = waga[kg] / wzrost[m]2
Jak interpretować BMI
BMI - ważne
BMI nie będzie wiarygodnym wskaźnikiem i nie powinnien być stosowany dla:
- ciężarnych kobiet
- sportowców oraz osób o rozbudowanej tkance mięśniowej
- osób przed 18 rokiem życia / rosnących dzieci
Pojęcie stosowane przy reduckji masy ciała. Znając swoją Całkowitą Przemianę Materii - CPM - czyli całkowite zapotrzebowanie kaloryczne możemy tak dostosować (zmniejszyć) kaloryczność swojej diety, aby wprowadzić do niej deficyt kaloryczny. Mówiąc najprościej dostarczanie organizmowi zmnniejszonej liczby kalorii - przy zachowaniu właściwych wartości odżywczych oraz przy utrzymaniu lub nawet zwiększeniu aktywności fizycznej - jest głównym czynnikiem redukującym masę ciała
Ogólnie można przyjąć, że deficyt kaloryczny powinien wynosić ok. 15 - 20 % CPM. Jesto jednak kwestia bardzo indywidualna, dlatego zaleca się obliczać i wprowadzać deficyt po konsulatcji z dietetykiem
Pozytywnie o zdrowym żywieniu